Duizendpoot Rudy Mackay doceert, componeert, presenteert en staat regelmatig ook nog met zijn band op het podium. Ondanks dat hij momenteel geen radioprogramma heeft, loopt het radiobloed bij hem door alle aderen. Spreekbuis.nl sprak hem over het radiovak en zijn andere audio-activiteit.
Je hebt op alle publieke radiozenders gepresenteerd en nu alweer enige tijd achter de schermen actief. Zou je zelf niet meer achter microfoon willen zitten?
Nou en of! Ik ben hier de laatste weken weer wat meer over aan het nadenken. Doordat ik veel mensen in het radiovak coach en af en toe eens aanschuif bij programma’s, gaat het weer steeds meer kriebelen. Of nou ja, het kriebelt niet, het jeukt inmiddels ontzettend. Radio gaat op dit moment door een heel spannende tijd en daar wil ik als presentator/dj graag weer deel van uitmaken.
Als coördinator van de KRO-NCRV Radioschool leer jij nieuwe talenten de kneepjes van het vak. Is radiomaken door de opkomst van online radio en podcasting volgens jou veel veranderd?
Radio is absoluut veranderd, we moeten steeds beter kijken welke content we nog ‘op de radio’ brengen, en wat we online vertellen. Dat heeft alles te maken met hoe en wanneer het publiek luistert. Maar ook waarom ze luisteren. Nieuwe muziek ontdekken bijvoorbeeld, kan je ook best via Spotify en dus moet je nadenken wat je toegevoegde waarde als radiomaker is. Hetzelfde geldt voor nieuwsradio versus nu.nl ofzo. Plus, met de opkomst van online radio en podcasting is de keuze echt enorm geworden en moet je je nog beter profileren. Met podcasting zijn de mogelijkheden om publiek te bereiken ook eindeloos geworden. Wil je een verhaal maken over de neerwaartse kwaliteit van hamstervoer door de jaren heen? Joh prima, begin je eigen podcast. Hamsterliefhebbers zullen ‘m ongetwijfeld luisteren. Dus je moet meer dan ooit nadenken over de vraag: waarom zou een luisteraar naar mij luisteren, en wat kan ik hem of haar bieden?
Diverse omroepen hebben nog steeds hun eigen opleidingstraject. Toch is er daarnaast ook het overkoepelende NPO met haar NPO Campus. In hoeverre is het volgens jou nog noodzakelijk dat publieke omroeporganisaties hun eigen opleidingen behouden?
Elke omroep heeft z’n eigen sound, zijn eigen kernwaarden en doelstellingen en zijn eigen stijl en programma’s. Ik denk dat het goed is als er mensen worden gescout en gecoached om binnen die eigen programma’s en sound te groeien. Bij de KRO-NCRV bijvoorbeeld kunnen we dan veel makkelijker en sneller iemand opleiden die goed bij ons past, en als er dan mogelijkheden zijn om ze een baan aan te bieden, veel makkelijker en sneller schakelen. Dat geldt voor de andere omroepen net zo. Daarnaast is het prettig om die mensen echt op onze redacties rond te hebben lopen, een frisse wind door het pand. Dat werkt uiteindelijk beter dan wanneer ze ergens in Hilversum in een centraal pand allemaal dezelfde opleiding krijgen, als je het mij vraagt. Dat gezegd hebbende, neemt het niet weg dat de opleidingen onderling best wat meer van elkaar kunnen leren en soms grote overkoepelende lessen aanbieden bijvoorbeeld. Uiteindelijk wil je allemaal hetzelfde: dat we te gekke radio gaan maken.
NPO Radio 2 is momenteel de meest beluisterde radiozender van de publieke omroep. Toch krijgt het ook veel kritiek, omdat het volgens sommigen net zo goed een commerciële zender had kunnen zijn. Heb jij begrip voor deze kritiek?
Dat wordt van tijd tot tijd over elke publieke radiozender gezegd die het goed doet. Toen ik nog bij 3FM zat en de luistercijfers daar door het dak gingen, kregen wij die kritiek ook. Nu doet Radio 2 het enorm goed. Over een tijdje horen we waarschijnlijk hetzelfde over Radio 5 dat nu enorm in de lift zit. Voor al die zenders geldt wat mij betreft: ze doen het juist zo goed bij de luisteraar vanwege de sound die ze hebben. En die hebben ze nou juist omdát het een publieke omroep is. Meer ruimte voor nieuws, maatschappelijke onderwerpen en een muziekkeuze waar sommige commerciële omroepen zich niet aan zouden wagen. Zodra je van Radio 2 een commerciële zender maakt, denk ik dat er zoveel inhoudelijk moet veranderen, dat het een totaal ander geluid krijgt en de luisteraars weglopen.
Een andere bekende audiofiel Ferry Maat heeft in een Spreekbuis.nl-interview aangegeven dat het geluid DAB+ niet goed genoeg is en internet radio de toekomst heeft. Hoe kijk jij hierna als audio-expert?
Om heel eerlijk te zijn, ben ik persoonlijk niet zo’n fan van DAB+. Op dit moment althans. Om even nerdy te doen, de geluidskwaliteit staat gelijk aan een niet heel goede MP3. Daar zullen veel mensen tevreden mee zijn, maar ik zelf niet echt. Daarnaast is DAB+ gericht op de automobilist – de dekking en ontvangst is dus vooral buiten je huis het beste. Binnenshuis heb ik al meerdere malen meegemaakt dat ik een NPO-zender niet kon ontvangen. Wellicht dat het ‘de toekomst’ wordt, en de FM verdwijnt, maar ik hoop persoonlijk dat ze er voor die tijd nog wel wat verbeteringen aan doorvoeren. De keuze van internetradio is inderdaad veel groter. Je kunt immers radio van over de hele wereld luisteren in plaats van alleen Nederlandse zenders, dus dat argument van Ferry Maat snap ik wel. Al zou voor mij ook daar gelden: dan mag de geluidskwaliteit wel wat beter.
Je hebt het bedrijf Audiochef gestart waar je muziek componeert en audio bewerkt voor talrijke tv-series, films en commercials. Op welke ben je het meest trots?
Wauw haha, wat een onmogelijke vraag. We hebben net dikke orkestrale muziek gemaakt voor iets wat hopelijk een nieuwe grote tv-show wordt (daar mag ik natuurlijk niks over zeggen) en die vind ik zelf wel lekker klinken. Er zijn ook wel wat korte films waar ik trots op ben. Maar er draait op dit moment een dagelijks kinderprogramma waar ik de tune voor mocht maken. En nu is dat zeker niet mijn meest ingewikkeld en diepgaande werk, maar ik word toch wel erg vrolijk als mijn vrienden zeggen dat hun kinderen dat liedje van a tot z meebrullen.
Naast je werk sta je regelmatig op het podium met de Mirakelse TV Tunes Coverband. Voor je werk maak je je eigen sound en muziek. Wat maakt – naast je andere muzikale activiteiten – het spelen in een coverband zo uniek?
Het is – wat zoveel muzikanten zullen zeggen – een te gekke uitlaatklep naast het serieuzere werk. We staan met vier vrienden lol te trappen en te genieten bij elke show. Nu moet ik zeggen dat we niet een typische coverband zijn, we spelen echt alleen tv-tunes en het neigt naar wat meer theater en comedy. Maar daarnaast is spelen met andere muzikanten die een totaal andere achtergrond hebben ook inspirerend. Je komt op ideeën en vormen die ik weer kan gebruiken in mijn dagelijkse werk als componist/producer en radiomaker. Het vult elkaar denk ik helemaal aan.
Geef als eerste een reactie