[blog Sjoerd Demaret] Een kleine 3 maanden maakte Giel de Winter (StukTV) met een kort en krachtig verhaal duidelijk wat volgens hem het echte probleem van de ‘media wereld’ is…. op tv kom je alleen ’tv-mensen’ tegen en op YouTube alleen ‘YouTube mensen’.
Giel schreef dat deze twee ‘aparte werelden’ veel meer door elkaar zouden moeten lopen om zo oude- en nieuwe doelgroepen te bereiken, elkaar te inspireren, om van elkaar te leren en om elkaar te helpen. Of zoals Giel het zegt; “De kijker met andere makers en media in contact brengen”.
“Breng de kijker met andere makers en media in contact”.
En laten we eerlijk zijn, als Nikkie de Jager (NikkieTutorials) één ding duidelijk heeft kunnen maken met haar rol bij het Eurovisie SongFestival dan is het toch wel dat het aloude onderscheid tussen televisie en online nu toch echt wel een keer los moet worden gelaten.
Met haar presentatie-skills, stage-presence en shortform videos heeft Nikkie namelijk op perfecte wijze duidelijk gemaakt wat Giel drie maanden geleden al opperde: om deze twee ‘aparte’ werelden groter te maken, horizonnen te verbreden, doelgroepen te inspireren, blinde vlekken te belichten, hokjes te slopen, liefde te geven en bubbels te prikken!
Ik hoop dan ook dat men bij de publieke omroep goed gekeken heeft naar de mogelijkheden van een andere (programma) vorm voordat men besloot om de formats zoals Andere Tijden, Radar, Opsporing Verzocht en Opgelicht?! van de buis te halen.
Persoonlijk ben ik van mening dat dergelijke formats namelijk ook heel interessant kunnen zijn voor de jongere kijkers. Het draait immers niet alleen om de inhoud, de manier waarop het programma wordt uitgezonden (in aanloop naar-, tijdens- en na afloop) is wat mij betreft minstens zo belangrijk. Kijk naar het Song Festival, luister naar Giel… begin eerst eens met het dichter bij elkaar brengen van online en televisie.
Op welke manier en op welke plekken kan ik relevant zijn voor mijn huidige en toekomstige kijkers?
Ter illustratie: ook jongeren worden opgelicht, alleen op nieuwe plekken en andere manieren. Opgelicht?! zou hier juist een hele belangrijke rol in kunnen spelen, als (TV)programma is dit inmiddels uitgegroeid tot een ‘autoriteit’ op dit gebied. Veel van de huidige content draait om relevantie. Kijk daarom eerst eens hoe- en op welke plekken je relevant kunt zijn voor je huidige, maar zeker ook voor de nieuwe kijkers. Het zal je nog verbazen hoe succesvol het programma zal zijn.
Of zoals Giel het zegt: “TV en internet hoeven geen eilanden te zijn, het kunnen op z’n minst schierleilanden worden door kijkers met andere makers en media in contact te brengen”
Het grote probleem is het gunnen. Blijkbaar is er weinig collegialiteit tussen media persoonlijkheden. Klein voorbeeldje: Simone Kleinsma die in haar MAX programma Paul de Leeuw uitnodigt. Wie één van de twee een beetje kent, weet dat het goede vrienden zijn van elkaar. Hiermee zeg ik niet dat zo’n programma daardoor slecht zou zijn, maar de horizon wordt ook niet wat breder getrokken.
Inderdaad, het was weer “ons kent ons”. Het zijn notabene buren.
Ik wordt daar ook vaak “flauw van”.
Een van de problemen is ook dat het intekenproces voor omroepen niet transparant genoeg is. Ja, de omroepen gaan over de inhoud, maar de zendermanagers geven vooraf al heel duidelijke hints in welke hoek er geld valt te halen, en zijn daardoor nog veel sturender dan veel mensen denken. Het zou fijn zijn als dat helemaal transparant zou worden zodat we verschoond kunnen blijven van ruzies via de media.