De reclame-exploitant had gehoopt dat online reclame deels toegestaan zou blijven.
Ster meldt: ‘Tot onze teleurstelling is de minister nog steeds voornemens om te stoppen met reclame op de online aanbodkanalen van de NPO. Ook stelt hij voor om de ingangsdatum hiervan te vervroegen naar 1 januari 2021 in plaats van het eerder gecommuniceerde 1 januari 2022.’
Ster heeft de minister en de NPO afgelopen maanden voorgesteld de online reclame niet volledig af te schaffen, maar de ingreep te beperken tot het afschaffen van banners en reclame rondom online fragmenten. Eerder is Ster al tegemoetgekomen aan de oorspronkelijke wensen van het kabinet door per 1 januari 2020 te stoppen met het plaatsen van advertentiecookies en het verwerken van persoonsgegevens van NPO-bezoekers.
Ster: ‘Met dit alles voldoen we in onze optiek aan de wensen van het kabinet en zou tegelijkertijd de toekomstbestendigheid van Ster – en daarmee de financiering van de NPO op lange termijn – worden veiliggesteld. Gelet op de digitalisering van de reclamemarkt is het namelijk essentieel dat Ster reclame rondom online NPO-content kan blijven plaatsen. Hiermee kan een mogelijk toekomstige daling van lineaire tv- en radio-omzet – als gevolg van deze digitalisering – worden gecompenseerd.’
Ster betreurt dat de minister en de NPO hier tot op heden nog niet van zijn overtuigd, maar ziet nog steeds mogelijkheden om de argumenten hiervoor de komende maanden in Den Haag en Hilversum beter over het voetlicht te brengen. ‘We zijn tevreden met de wijzigingen van de minister op het gebied van lineaire aanbodkanalen, maar vinden het zorgwekkend dat de visie ten aanzien van online reclame voorlopig ongewijzigd blijft. We blijven ons inzetten voor het behoud van online en zien nog steeds mogelijkheden om de komende maanden over dit punt in gesprek te blijven ’, aldus Frank Volmer, directeur van Ster.
Volmer is vooral bezig voor z’n commerciële bedrijf en dat maakt het nog maar eens duidelijk dat bij een zuivere publieke omroep geen plaats mag zijn voor commercie. De zieke prikkel om de belastingbetaler nogmaals met reclame te bestoken voor content die (deels) van hetzelfde belastinggeld betaald is.