Ton Verlind (75), voormalig journalist en presentator van Brandpunt, uit in dagblad De Gooi en Eemlander stevige kritiek op de huidige staat van de publieke omroep.
“Gebrek aan bestuurlijke kwaliteit is naar mijn mening op dit moment het grootste probleem en niet het gebrek aan geld.”
Volgens Verlind is niet geld, maar bestuurlijk falen het grootste probleem. “Hoe kom je op het idee om een jurist aan te stellen als hoofd van een creatieve organisatie?” doelt hij op de inmiddels vertrokken NPO-baas Frederieke Leeflang.
Verlind heeft het idee dat bij veel omroepen journalistiek tegenwoordig een afgeleide activiteit is. “Je ziet het ook aan de kwaliteit van de huidige actualiteitsrubrieken. Het is veelal zouteloos, drijvend op routine. Er is geen enkele behoefte meer om tumult te veroorzaken. Het lijkt of de zucht naar avontuur helemaal is verdwenen.”
Verlind pleit voor meer visie, transparantie en journalistiek lef. “Journalisten zouden het vertrouwen van de samenleving moeten herwinnen door meer met de voeten in de klei te staan.”
Bron: De Gooi en Eemlander
Bij conflicten rond schaarse middelen luister ik altijd aandachtig naar Professor Fred van Eeneman, die scherp inzicht biedt in dynamieken waarin het voordeel van de één automatisch het verlies van de ander betekent. In zulke situaties ontstaat bijna onvermijdelijk een machtsstrijd, kenmerkend voor veel overheidsinstellingen en andere organisaties zoals de NPO die gebonden zijn aan vaste, beperkte budgetten. Wie binnen zulke machtsstructuren daadwerkelijk iets wil bereiken—bijvoorbeeld door zinvolle programma’s of diensten voor burgers te ontwikkelen—staat vaak voor een moeizame opgave.
In zo’n ‘Game of Thrones’-achtige bestuurlijke context is het uiterst ingewikkeld om visie en innovatie te realiseren. Frederieke heeft veel energie moeten steken in het opruimen van oude schandalen en politieke en bureaucratische obstakels voordat ze überhaupt aan het ontwikkelen van een eigen visie en het vormen van een effectief team zou hebben kunnen beginnen.
Nu er door haar vertrek bijzondere omstandigheden zijn ontstaan die ruimte bieden, is het raadzaam iemand met de juiste kennis, kunde en breed draagvlak aan te stellen om deze visie helder uit te werken en van concrete doelstellingen te voorzien.
Dit moet gebeuren voordat een nieuwe episode van machtsstrijd aanvangt waarin partijen opnieuw moeten strijden om steeds minder middelen. We hebben de afgelopen tien jaar immers al kunnen zien waartoe dat leidt.
We hebben de afgelopen tien jaar immers al kunnen zien waartoe dat leidt en daarom is het goed om zoals het spreekwoord zegt niet het ‘paard achter de wagen te stellen’ met doorzetten van iets wat niet meer werkt.
Misschien volgende keer nóg aandachtiger luisteren? Eenennaam heet hij.
Maar verder ben ik zelf meer fan van de grote denker Johan Cruytt.
Niet gebrek aan kwaliteit is het probleem maar machtswellust en geldelijke gewin vd bestuurders.