Van der Meulen was vrijdagmiddag een hoffelijke gastheer voor de ’believers’, die in Hilversum liefjes demonstreerden tegen de uitzending van Leaving Neverland.
De film waarin Michael Jackson nog maar weer eens van kindermisbruik wordt beschuldigd, is vrijdagavond uiteraard wel gewoon te zien op NPO 3.
Het was een bijna surrealistische bijeenkomst op uitgerekend het Wim T. Schippersplein. Een kleine dertig fans van Michael Jackson, van wie er een stuk of tien helemaal uit Duitsland waren gekomen. En evenveel vertegenwoordigers van de media. Plus Lennart van der Meulen natuurlijk, die zijn kantoor had verlaten om met de leider van de demonstratie, Patrick Tieleman, te praten.
Beschuldigingen
Van der Meulen is zelf ook liefhebber van de muziek van Jackson. Net iets meer fan van Bowie, maar Michael Jackson behoort tot zijn favorieten: „Zijn culturele betekenis staat op geen enkele manier ter discussie.”
Maar ja, er zijn in de voorbije tientallen jaren discussies, rechtszaken en geruchten geweest over kindermisbruik door Jackson. En ook al is het popidool in 2009 overleden, de verhalen over zijn merkwaardige privéleven gaan onverminderd voort. In Leaving Neverland beschuldigen twee mannen Jackson ervan dat hij hun vroeger seksueel heeft misbruikt.
Kijkcijfers
De Jackson-fans niet blij natuurlijk, met al die negatieve aandacht die de film heeft getrokken. ’Hij is onschuldig’, klonk het in koor. „Het gaat om geld en om kijkcijfers”, zei Patrick Tieleman, die Michael Jackson elf keer live zag optreden en inmiddels ook zijn begraafplaats heeft bezocht in Los Angeles. Een vrouw met spandoek zag een complot. „Deze film is er alleen maar om de schuld op Michael te schuiven, terwijl overal ter wereld politici, de kerk en andere belangrijke instanties zich bezighouden met pedofilie en andere misdrijven. Door Michael te beschuldigen wordt de aandacht afgeleid van de echte misdadigers.”
Goede doelen
In hun ogen wordt Michael Jackson besmeurd. Tieleman: „Michael staat in het Guiness Book of records als de artiest die het meeste voor de wereld heeft gedaan, qua geld geven aan goede doelen en hulp aan kinderen. Dan kan hij toch nooit gedaan hebben wat er in de documentaire wordt beweerd.
Aandacht
Lennart van der Meulen suste: „De documentaire is niet het ultieme bewijs van de slechtheid van Michael Jackson. Dit is groter. Het gaat om kindermisbruik in zijn algemeen. Het taboe daarover wordt momenteel opengebroken, op alle fronten, kijk ook maar naar de katholieke kerk. Natuurlijk speelt #metoo ook een rol, in die zin is Leaving Neverland een hype. Ik vind dat je gewoon naar Michaels muziek kunt luisteren, net zo goed als House of Cards van mij had mogen doorgaan met Kevin Spacey. Maar aandacht voor misbruik is belangrijk. Daarom hebben we om de docu heen ook een praatprogramma georganiseerd.”
Ik vond de bewijslast in de documentaire ook niet 100% overtuigend. De moeder van 1 van die jongens, bijvoorbeeld, danste op de tafel van vreugde, toen zij in 2009 hoorde dat Michael Jackson was overleden. Haar zoon vertelde echter pas in 2013 aan zijn moeder, dat hij zou zijn misbruikt. Zo ontbreekt tevens elk hoor en wederhoor, dat toch een fundamenteel principe is in de journalistiek. Daarnaast zijn de opvattingen omtrent pedofilie en pedoseksualiteit de laatste 20 jaar enorm veranderd. Ik meen eveneens, dat juist de moeders alle gelegenheid hebben gegeven om het scenario zich te laten ontwikkelen, omdat zij er zelf enorm van profiteerden. Tenslotte toonde de “deskundige” klinisch psychologe in de napraatsessies een tamelijk vooringenomen attitude. Zij baseerde zich vooral op aannames en klinische ervaringen, niet op hard wetenschappelijk onderzoek. Die zijn er gewoon niet, omdat zeer langlopend (longitudinaal) onderzoek met voldoende grote groepen en een parallelle controlegroep bijna niet uitvoerbaar is. Ik sluit niet uit, dat Michael Jackson seksueel contact heeft gehad met minderjarige jongens, maar ik durf toch te zeggen: ‘It takes two to tango’.
Toevoegen: op…. “resultaten van”