Wilfred Genee: “Ik verzin wel vaker gekke dingen”

Wilfred Genee luistert bij gebrek aan tijd zelf eigenlijk nooit naar podcasts, maar hij maakt er wel een: Zolang het leuk is (BNR). Onvoorbereid praat hij met bekende mensen uit de politiek, media, sport of het bedrijfsleven.

‘Ik verzin wel vaker gekke dingen,’ zegt hij op de vraag hoe het idee voor de serie tot stand is gekomen. Hij houdt van verrassing. ‘Bij Vandaag Inside bijvoorbeeld weet ik nooit van tevoren exact waar het heen gaat. Het ontstaat spontaan en dat is maar goed ook, want anders wordt het gauw saai.’ En zijn publiek, weet hij, wil vooral vermaakt worden. Toch zijn de gesprekken die hij voor Zolang het leuk is voert tot dusver (er zijn nu vijf afleveringen gemaakt met Rob Oudkerk, Bénédicte Ficq, Marianne Zwagerman, Herman Koch en Thierry Baudet) beslist niet oppervlakkig of alleen maar lollig. 

Bij zijn eerste gesprekspartner bijvoorbeeld, ex-huisarts en ex-politicus Rob Oudkerk, dook Genee meteen de diepte in. Genee: ‘Eén van mijn associaties bij hem was ‘gemiste kansen’, want ik denk dat hij meer had kunnen bereiken. Dat leidde tot een heel intens gesprek.’ Het format van de podcast, onvoorbereid iemand interviewen zolang het leuk is, helpt daarbij vindt hij. ‘Op radio en tv is altijd van tevoren bepaald hoe lang je met iemand praat, drie minuten bijvoorbeeld en dan moet het ook afgelopen zijn. Normaal bereid ik me altijd heel grondig voor op zo’n interview om eruit te kunnen halen wat erin zit. Dat heeft als nadeel dat ik al voordat het gesprek begint, weet waar ik heen wil. In de podcast is dat anders en laat ik het gewoon gebeuren. Ik stel alleen aan het begin de vaste journalistieke vragen naar wie ben je, wat doe je en waarom zit je hier, en ik noem drie associaties die ik zelf heb bij de persoon die ik aantref. Dan komt het gesprek wel op gang en vervolgens is het vrij.’

Luisteren
‘Goed luisteren is heel erg belangrijk,’ benadrukt hij. ‘Veel te veel interviewers werken een lijstje met vragen af, maar luisteren eigenlijk niet naar wat iemand zegt. Je moet doorvragen, want vaak krijg je niet meteen een echt antwoord. En je moet jezelf in het gesprek brengen, je moet jezelf kwetsbaar opstellen want anders kun je met de ander geen connectie maken. Je moet de ander proberen te begrijpen, je in hem of haar verplaatsen. Ik probeer dat te doen zonder oordeel te geven, ik wil het vooral begrijpen. Naar elkaar luisteren is de kern, en als ik wil dat zij zich laten zien, moet ik dat ook doen. Je merkt ook aan de gesprekken hoe ik me voel. Toen ik bijvoorbeeld Marianne Zwagerman sprak was ik een slecht humeur omdat er net bij mij thuis brand was geweest. En in praten met Thierry Baudet had ik eigenlijk niet veel zin, omdat ik vond dat hij zich in zijn eigen voet heeft geschoten na zijn enorme winst bij de Provinciale Statenverkiezingen van 2019. Maar ik heb wel een beetje een zwak voor hem.’

Benoemen
Als geoefend interviewer weet hij de gesprekken prima gaande te houden, ook als het soms wat minder vlot loopt.Genee: ‘Ik benoem gewoon wat ik waarneem of voel. Als het gesprek bijvoorbeeld wat vastloopt, dan zeg ik dat en vraag ik waarom dat zo is. En als het niet op de ene manier lukt, dan probeer ik iets anders. Ik interviewde bijvoorbeeld ooit trainer Co Adriaanse, die vond dat hij bij Ajax nooit iets fout had gedaan. Daar bleef ik eerst op doorvragen: nee, echt niet? Hij bleef erbij. Toen gooide ik het over een andere boeg en zei ik dat het me geweldig leek als je nooit iets fout doet en dat ik zelf voortdurend fouten maak. En ineens ging het gesprek open.’

Analyse
Achteraf gaat Genee altijd bij zichzelf na hoe hij vond dat een interview is gegaan. ‘Ik vraag me altijd af of er meer in had gezeten, of een laag heb gemist. Tijdens een gesprek zie ik bij wijze van spreken twintig deuren die ik kan kiezen, maar die kan ik niet allemaal nemen. Tijdens mijn interview met Rob Oudkerk had ik bijvoorbeeld het gevoel dat ik iets had gemist, maar dat gesprek was zo heftig dat ik dat gevoel heb genegeerd. Oudkerk is een heel slimme man bij wie je nooit helemaal zeker weet wanneer hij wel of niet de regie uit handen geeft, waardoor je ook bij heel kwetsbare momenten denkt: geeft ie nou alles of zit er nog een laag achter? Enfin, zoals Willem van Hanegem zegt: ik moet de perfecte wedstrijd nog spelen.’

Energie
Dat is overigens wel iets waaraan hij continu werkt. ‘Ja, daarom analyseer ik interviews ook naderhand. Ik wil altijd beter worden, dat is een kwestie van professionaliteit. Maar het brengt me ook verder als mens, het is leerzaam, levert nieuwe inzichten op.’ In Zolang het leuk is oppert Marianne Zwagerman dat er meer ontregeling in gesprekken in bijvoorbeeld talkshows mag zitten. Dat is Genee niet met haar eens. ‘In VI zit genoeg ontregeling denk ik. Maar ik vind wel dat de gesprekken in talkshows vaak erg voorspelbaar zijn. Als ik de aankondiging zie van Bar Laat bijvoorbeeld dan weet ik meteen: o, dit gesprek gaat zo lopen, en dat zo. Het is doodgeproduceerd. Ik denk ook dat bijvoorbeeld Beau en Humberto eigenlijk niet echt meer willen. Bij iemand als Renze zie je wel die gretigheid. Alles is energie, dat maakt het verschil.’