Door de recente berichtgeving staat omroeppionier Willem Vogt in het nieuws. Wie was deze grondlegger van de AVRO?
Willem Vogt werd op 4 maart 1957 door de Hilversumse burgemeester Joost Boot (1902-2002) ingeschreven in het Gulden Boek van Hilversum.
Aan het begin van zijn burgemeesterschap maakt Boot ook meteen kennis met de omroep, zo beschrijft hij in 1952, in zijn dagboeken die werden ingezien door mediajournalist Peter Schavemaker voor zijn boek 100 jaar Hilversum Mediastad.
Boot: ‘De omroep was en bleef een apart domein in de Hilversumse samenleving. De kennismaking met de omroepfiguren was ook een apart genoegen. Onder andere had ik gesprekken met de directie van de AVRO, Willem Vogt, een pionier. Ook was de ontmoeting met Herman Felderhof, de deskundige reporter van de ncrv, heel plezierig.’ Boot beschrijft op 5 september 1953, geschokt en verbaasd te zijn over het plotselinge aftreden van Vogt. In telegramstijl beschrijft de burgemeester omroeppionier Willem Vogt: ‘Een energiek figuur. Een van de groten in de radiowereld. Een merkwaardig man. Zegt niet veel. Maakt de indruk alsof hij afwezig is. Heeft helemaal geen, wat men noemt een representatief gezicht. Integendeel.’
Willem Vogt beschrijft in 1943 in zijn boekje Hoe het den Omroep verging over de staat van de Nederlandse omroep voor de oorlog en tijdens bezettingstijd. Op de cover van het licht blauwe boekje schrijft Vogt als subtitel dat zijn publicatie een ‘opsomming is van de wijze, waarop bloeiende instellingen, door werktuigen van de overweldiger, met een boosaardig welbehagen werden geplunderd en vernield.’
‘Willem Vogt was helemaal in de ban van radio en telegrafie,’ schrijven de auteurs Jan Daan Hillen en Juun Arens op pagina 10 van het AVRO-jubileumboek AVRO 75 jaar Uitzendkracht, dat in 1998 werd uitgegeven.
Vogt kwam in 1904, terwijl hij als zestienjarige in Utrecht in het leger zit, in contact met draadloze telegrafie en radiografie, die rond 1900 door de Italiaan Guglielmo Marconi (1874 – 1937) was uitgevonden en ontwikkeld.
In 1948 werd Vogt geïnterviewd door het Rotterdams Dagblad over zijn boek Spanne en Spanningen, dat verscheen ter gelegenheid van het 30-jarig bestaan van de NSF. Het boek van 350 pagina’s wordt uitgedeeld aan het NSF-personeel, het wordt ook uitgegeven door Meulenhoff. Op de vraag van de krant hoe Vogt bij de NSF en later de omroep terecht kwam antwoordt hij: ‘Ik was als ambtenaar werkzaam bij de PTT in Nederlands-Indië.’ Vogt was in mei 1911 vanuit Utrecht vertrokken naar Batavia (Djakarta) en werkte later in Bandoeng. De jonge Vogt klom al snel op tot chef van radiostations op Ambon en Timor. Hij probeert in Indië ook het geluid van Europese zenders op te vangen.
In 1920 komt Vogt terug naar Nederland voor verlof, waar hij terugkeert naar zijn geboorteplaats Den Helder. Op advies van Dr. de Groot, zijn baas in Indië, raakt Vogt in contact met ir. Dubois, directeur van de NSF in Hilversum die Vogt aanneemt als vertegenwoordiger en chef van de afdeling verkoop. Hij verkoopt mobiele radiostations aan het Indische leger en krijgt voor elkaar dat KLM radio’s, gemaakt door de NSF, aan boord van al haar vliegtuigen installeert.
De NSF besloot vanaf juli 1923 zelf radio-uitzendingen te maken via de Hilversumsche Draadloze Omroep (HDO).
De HDO ontwikkelt zich, hoewel officieel gevestigd aan de Keizersgracht 107, wel in Hilversum, via de Algemene Nederlandse Radio Omroep en de Nederlandse Omroep Vereniging, in 1928 tot de AVRO samengevoegd.
Willem Vogt werd per 1 januari 1928 benoemd als directeur. Als directeur van de ‘algemene’ AVRO is hij een groot voorstander van een algemene Nederlandse omroepbestel. Vogt is dan ook teleurgesteld dat in 1930 de omroepzendtijd wordt verdeeld tussen AVRO, KRO, NCRV, VARA en VPRO.
Op 18 juni 1973 overleed omroeppionier en voormalig AVRO-directeur Willem Vogt.
Bron: 100 Jaar Mediastad (Peter Schavemaker)
1 Trackback / Pingback