Op 25 juni is voormalig NOB-technicus Wim de Cocq (71) overleden. Hij was al enige tijd ernstig ziek.
Oud collega Daan Hartgers meldt op Facebook:
Wim, de goeierd.
Vele programmamakers hebben jarenlang bijzónder aangenaam met hem samengewerkt.
En veel gelachen ook. Heel veel gelachen ja. Zijn uitspraken komen nog regelmatig bij mij voorbij 🙂
Wim was een radio-technicus, werkte achter de schermen dus, waardoor velen hem níet kenden,
en toch even,
wat hééft hij veel voor ‘u’ gedaan!
We hebben ook gepraat… over het leven.
Over zoals het leven ís; over bergen en door dalen enzo.
Hij zal het goed hebben nu.
Denk ik. Hoop ik. Gun ik.
Van harte gegund.
Wim, de goeierd.
“Dah jongen” 😉
Sterkte en kracht toegewenst mevrouw Willy de Cocq
Monique de Cocq Paul de Cocq
Ik heb veel met Wim gewerkt. Hij was een immer vrolijke en ook goede technicus. En inderdaad erg bescheiden.
Weer een generatie genoot…………..
Wim was een van die geweldige NOS-technici in de studio en op de reportagewagen. Een hele aardige en laconieke man met wie je veel kon lachen. Naast werkzaamheden in de studio herinner ik mij verschillende locaties in het land waar Wim in de speciale Citroen CX verscheen en de verslaggevers bereidwillig en professioneel terzijde stond. In onze kringen was er een gevleugelde uitdrukking: Geen gemok, Wim de Cocq!
Wat mooi om te lezen! Zou ik ook aan dit krantje/stuk kunnen komen als exemplaar? Wij zouden dit graag willen hebben. Gr Monique de Cocq(dochter)
Wim de Cocq was één van de toen NOS-technici van het eerste uur, bij de start van NOS-“Met Het Oog Op Morgen” in januari 1976. Tussen 1976 en 2013 heb ik in talloze programma’s en op vele locaties met Wim mogen samenwerken. Voor het laatst in “Familie Nederland” van de NTR. Net als zovele collega’s bewaar ik geweldige herinneringen aan een fantastisch leuke man (zijn ontelbare Sjef van Oekel-citaten waren legendarisch) en een groot, vooral onverstoorbaar vakman.
Ben Kolster.
Ach Wim… wat heb ik veel Gouden Grepen met hem opgenomen voor Radio 2. De Gouden Greep was voor hem een soort ‘wedergeboorte’. Dan niet in de zin zoals dat bij de EO gebruikelijk is, maar als technicus. Hij bloeide helemaal op. Hij schoof in eerste instantie bij mijn collega Ron Stoeltie en ging zelfs meerdere keren met hem mee naar het Eurovisie Songfestival. Na zijn pensioen heeft hij nog lange tijd programma’s geschoven in het EO gebouw met Andries Knevel. Toen dat ophield kwam hij nog geregeld langs om het programmablad op te halen. De laatste keer dat ik hem zag ging het nog ‘goed’ met hem zoals hij zelf zei. Hij sprak er niet zoveel over… wij hebben maandag gepast afscheid van hem genomen. Ik hoop je later weer tegen te komen Wim. Daiii Joengen!