Wim Hazeu, de bekende Nederlandse biograaf, dichter, schrijver en uitgever, is op 83-jarige leeftijd overleden.
Hazeu maakte naam door zijn literaire televisie- en radioprogramma’s voor de NCRV, waarin hij boeken als “Bartje,” “Sil de strandjutter,” en “Wierook en tranen” bewerkte voor tv. Onder zijn leiding werden deze werken tot succesvolle programma’s omgevormd. Daarnaast maakte hij documentaires over bekende personen zoals Hugo Claus, M.C. Escher en Dick Bruna.
Op vrijdag 14 januari 1977 werd Hazeu door mediajournalist Ale van Dijk geïnterviewd in Het Vrije Volk. Ale van Dijk: En hoe zit het met wat Hazeu betreft met de C van de NCRV? Wim Hazeu: “Buskes en Van Randwijk, dat zijn altijd een soort voorbeelden voor mij geweest. Van huis uit waren: ze wel in de CHU-sfeer, maar daar heb ik nooit wat van begrepen. De Hervormde volkskerk, in militaire dienst de hervormde legerpredikant. ik zie daar wel een soort, leidraad in. De C van de NCRV is trouwens breed. En ook bij Okke Jager kon ik me altijd heel goed thuisvoelen.”
Wim Hazeu kreeg in januari 1968 de Poëzieprijs Hilversum. In Het Parool van 24 januari 1968 stond destijds dit bericht: ‘Het gemeentebestuur van Hilversum heeft de aanmoedigingsprijs 1968 voor poëzie, groot duizend gulden, conform advies van de jury toegekend aan Wim Hazeu. De 27-jarige dichter is geboortig uit Delft. Hij is als dramaturg werkzaam bij de NCRV en oprichter en redacteur van Kentering. Als dichter debuteerde hij in 1963.’
Jullie vergeten een belangrijk deel van zijn omroep verleden te melden wan van 1965 tot 1971 was hij werkzaam bij de NCRV in de functie van chef literaire radioprogramma’s, hoorspel- en jeugdprogramma’s. In april 1966 startte hij de rubriek Literama, een veertiendaagse radiokrant over boeken en schrijvers. Drie jaar later zette hij het late-avond-kunstprogramma Voorrang op met als vaste medewerkers onder anderen Hans Andreus, Hugo Brandt Corstius en J.W. Holsbergen. Hazeu maakte ook radiodocumentaires over Oost-Europa (Tsjecho-Slowakije, Hongarije en Roemenië). In 1972 stapte hij over naar de televisie en werd hoofd van de afdeling drama, kunst en jeugdprogramma’s.
Onder supervisie van Hazeu kwamen veelbekeken tv-feuilletons naar bekende boeken tot stand zoals Bartje, De koperen tuin, Sil de strandjutter, Wierook en tranen en Klaaglied om Agnes. Naast seriespelen produceerde hij maandelijks een zogenaamd single drama (onder andere Titaantjes van Nescio, Het duistere bloed van Johan Fabricius en Bonhoeffer van Gerrit Pleiter). Hij maakte dichtersportretten voor de televisie van onder anderen Maurits Mok, H.H. ter Balkt, Hans Andreus, Jozef Eyckmans, Gabriël Smit, Theun de Vries en Jos Vandeloo. Wim Hazeu presenteerde tevens de boekenrubriek Open boek (1976), waarin bekende auteurs als Maarten ’t Hart en Hannes Meinkema hun televisiedebuut maakten. In het literaire tijdschrift De Gids schreef hij een televisierubriek. Hij produceerde televisieportretten van Johan Barthold Jongkind en Arthur Rubinstein, maar toen er bij de NCRV te weinig zendtijd kwam voor kunstprogramma’s stapte hij over naar het boekenvak en werd uitgever bij Elsevier.
Ja Marie-Louise
het geheugen van sommige journalisten is nogal kort. Geen research, “druk,druk,druk” . Helaas want dan krijg je weer van dit soort “halve stukjes”.
Nogal een slordig stukje als ik het je goed begrijp Juul. Wat is dat toch om zo’n ongedocumenteerd stukje te schrijven en nog te plaatsen ook in Spreekbuis omdat als het ergens goed moet staan het de Spreekbuis wel moet zijn van tv radio makend Nederland.
Zo is dat Juul. Wim was een veelzijdige alleskunner met een groot hart voor kunst, literatuur én mensen. Zo gaf hij bijvoorbeeld ook boeken uit met liedteksten en gedichten van o.a. Toon Hermans, Paul van Vliet en Seth Gaaikema. Grootheden die mooie bijgedragen hebben geleverd aan de culturele geschiedenis van Nederland. Wim wilde dat vastleggen omdat hij zich zo bewust was van hun blijvende waarde…
Nu met twee extra nieuwscitaten; over de C van de NCRV en de uitreiking van de Hilversumse poëzieprijs aan Wim Hazeu.
Onvermeld zijn ook zijn uitstekende biografieën over Marten Toonder, Gerrit Achterberg, J. Slauerhoff, Simon Vestdijk, M.C. Escher en Lucebert.