Eind januari, een paar dagen voordat het NOS-Journaal werd gegijzeld en het nieuws overspoelde, ontstond er tussen omroepvertegenwoordigers een levendige discussie over hoofddoekdragende nieuwslezers. De discussie ontstond op het Broadcast Media Society naar aanleiding van de verwachtingen over het nieuwe mediajaar. Zowel de NPO, als RTL en SBS zeiden dat een moslima met hoofddoek ook het nieuws mag presenteren.
Hierop kwamen tegenreacties, zoals de hoofdredacteur NOS Nieuws die het niet eens was met de stelling en de directeur van Omroep MAX die zei dat hij geen hoofddoekdragende presentatoren in dienst zou nemen. Vanuit Esquire kwam de gedachte dat het alleen maar politiek correcte antwoorden zijn, en dat het er echt niet van gaat komen. Hierop reageerde tv-kijkers door te zeggen dat het nieuws neutraal moet zijn en blijven, dus geen geloofsuitingen mag laten zien zoals een hoofddoek, een keppeltje, een kruisje, etc.
Het nieuws presenteren is een stap te ver blijkt uit deze discussie, maar we hebben als tv-kijker
wel al presentatoren gezien – in andere genres – die een hoofddoek dragen. Al eerder, in 2006, heb ik daar een nieuwsletter aan gewijd, opgenomen in mijn boek ‘Naar een origineel idee van’. Eind 2005 werd door de NPS namelijk De meiden van Halal uitgezonden, gepresenteerd door drie hoofddoekdragende vrouwen, die gesprekken aangingen over culturele, politieke en religieuze onderwerpen. Van dit programma is in 2008 een Zweedse versie gemaakt en op de publieke zender SVT2 uitgezonden als Halal-TV, dat voor de discussie zorgde over het wel of geen handen schudden met de gasten.
In 2006 werd op de Deense televisie de talkshow Adam og Asmaa (Adam en Asmaa) uitgezonden op de publieke zender DR2. Het presentatieduo, bestaande uit de atheïstische historicus Adam in pak en de moslim politica Asmaa in het zwart met hoofddoek, ontving gasten om te praten over het verschil in opvattingen binnen religies. Op de programmaserie is geen vervolg gekomen. Dat was eigenlijk direct al duidelijk omdat vanaf aflevering 1 veel maatschappelijke en vooral ook politieke discussies ontstonden.
Zou het in Nederland ook zo zijn dat, als een moslima het nieuws zou presenteren, er bepaalde
onderwerpen niet besproken zouden (kunnen) worden? Zouden daar, vanuit religieus standpunt,
nieuwsitems zijn waarover een moslima niet zou kunnen of willen berichten? Net zoals ambtenaren in verschillende Nederlandse gemeenten, die vanuit hun religieus standpunt, geen huwelijken tussen twee mannen of twee vrouwen wilden voltrekken?
Ook in 2015 roept het idee alleen al – van een hoofddoekdragende nieuwslezer – veel discussie op. Aan het eind van het hoofdstuk in mijn boek vroeg ik mij af hoe de afspiegeling van onze multiculturele samenleving zich op televisie verder zou ontwikkelen, en stelde ik een aantal vragen. Komen er inderdaad meer multi-culturele presentatoren op prime time? Komen er in Europese landen ook digitale tv-zenders voor specifieke culturen, zoals in de V.S. de zender BET (Black Entertainment Channel) voor Afro-Amerikaanse kijkers, of wordt het programma-aanbod diverser binnen de bestaande landelijke televisiezenders?
Deze vragen blijken nog steeds actueel. De discussie is niet nieuw maar steekt met enige
regelmaat de kop weer op, en krijgt dus waarschijnlijk ook weer een vervolg.
Agnes Dijker is werkzaam bij KlapperCom Consultancy
Geef als eerste een reactie